به نقل از «طرفداری»

آلمان میزبان مسابقات؛ بحران تمام نشدنی با سرنوشتی نامعلوم!

تاریخ انتشار: ۲۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۰۰۳۰۹

 

“The bigger they are, the harder they fall!”

روزی روزگاری برخورد با آلمان (و تیم های آلمانی) معضلی برای ملیت های مختلف به شمار می رفت. با رعشه و ترسی همراه بود. در هر شرایطی با نظم، قدرت و تمرکز کامل فوتبال را به نمایش می گذاردند. سیستم درستی بر همه چیز غالب بود، مربیان و بازیکنان می امدند و می رفتند اما آلمان، آلمان مقتدر باقی می ماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بدترین تیم های ان ها در ادوار مختلف شگفتی ها آفریدند. و تا سالیان رسمی را گذاشتند که پیر و جوان به ان اعتقاد داشت؛ "آلمان ها را هیچگاه دست کم نگیر"، یا "تا سوت پایان را نشنیدی هیچ چیز تمام‌ نشده است"

بازگشت های بیادماندنی ان ها در دهه ها و اعصار مختلف حقیقتا فراموش ناشدنی است!

همه چیز با گل «وولفانگ وبر» در دقیقه ۸۹ در فینال جام جهانی ۶۶ آغاز شد. شاید با شکست در وقت اضافی پایان یافت، اما نمایشی از کاراکتر آلمانی بود. تعقیب اهداف، تلاش دائمی و مَنِشی غیرقابل انکار؛ «هرگز و هرگز تسلیم نشو»

انقدر این باور در وجود رقبای آلمان ریشه دوانده بود که تا سالیان سال بعد از وَر افتادن این رسم هنوز هم باور داشتیم آلمان ها همیشه باز می گردند.

باور کنید؛ رویارویی با آلمان ها همیشه مترادف با خوف و ترس بود.

مسئولیت، وظیفه، باور، جان کندن و جان دادن و مبارزه تا آخرین نفس بخشی از DNA و غریزه آلمان و آلمانی بود.

تعجب آور و حیرت انگیز است، بعد از پایان جنگ دوم و فجایع ان، که بیش از ۸۰ میلیون در مرگبارترین درگیری نظامی تاریخ جان خود را از دست دادند، آلمان ها با دستان خالی و در حقارت کامل بعد از فاجعه مرگباری که رهبر نازی ان ها مسبب اصلی ان بود، بار دیگر از هیچ، همه چیز ساختند. مشابه ژاپنی ها در اسیا، به عنوان تنها کشوری که بمب اتمی را متحمل شده است، در اسیا محشری بپا کرد و با همت و فروتنی بی اندازه، سری میان سرها در اورد.

از اینرو زمانیکه در کمتر از ده سال بعد از پایان جنگ، آلمان با کاپیتان فریتز والترز و برادرش، اُتامان والترز و بقیه اعضای تیم، جام جهانی ١٩٥٤ را بدست آوردند، حقیقتا واقعه ایی منحصر بفرد، خاص و یگانه بشمار می رود!

روایت واترز و آلمان ۵۴ براستی شنیدنی و ناباورانه است. تاثیرات پیروزی ان ها بر جامعه و مردم دلمرده و مایوس آلمان پس از دوران دهشتبار هیتلر و نازی ها غیر قابل وصف است. این پیروزی فراتر و والاتر از کسب عنوان قهرمانی جهان بود. ملت باردیگر متحد شد و امید در دل ها جوانه زد. نویدی بود برای اینده ایی بهتر. پشت سر گذاردن دورانی بسیار تلخ. پیامی سرشار از خوشبینی؛ «همه چیز ممکن است، شک نداشته باشید!»

تماشای فیلم عالی "معجزه برن The miracle of Burn"را توصیه می کنم. پرتره ای از آلمان پس از جنگ. این فیلم با بیش از ٦ میلیون بازدید کننده یکی از پرفروش ترین فیلم های تاریخ سینمای آلمان است. معجزه والترز در برابر مجارهای استثنایی، رویدادی سرخوشانه برای آلمان بود. در اثر جنگ، آلمان از نظر روحی و اقتصادی متلاشی شده بود. کسب جام ژول ریمه با غلبه بر قوی ترین تیم جهان به کشور افتخار تازه ای بخشید و پیروزی در میدان فوتبال و نه در میدان جنگ، به عنوان منادی بهبود اقتصادی و سیاسی آلمان تلقی می شود.

پس از آن، آلمان به مرور به قطب قدرتمند و موفقی در صحنه جهان و رقابت‌های بین‌المللی فوتبال تبدیل شد. و پس از ۱۹۵۴ در سال های ۷۴، ۹۰ و ۲۰۱۴ جام جهانی را به دست آورد. برابر با ایتالیا و یک عنوان ‌کمتر از موفق‌ترین تیم جام های جهانی، برزیل.

رکوردهای اروپایی آلمان تقریبا بی رقیب مانده است. به جز دو دوره اول مسابقات قهرمانی اروپا/یورو، در سیزده دوره مسابقات قهرمانی اروپا شرکت داشته است. پنج تای آن به عنوان آلمان غربی و هشت تای آن به عنوان آلمان (یکپارچه). و با میزبانی مسابقات سال آینده یورو ٢٠٢٤ رکورد بیشترین حضور در تاریخ مسابقات را از ان خود خواهند کرد. آلمان دارنده سه عنوان اروپایی است؛ در سال ۱۹۷۲ در بلژیک، ۱۹۸۰ در ایتالیا و ۱۹۹۶ در انگلستان.

از یاد نبرید؛ آلمان در مجموع در ۸ فینال جام جهانی حضور داشته است، با ۴ عنوان نایب قهرمانی جهان. و در ۶ فینال قهرمانی اروپا سه بار به مقام دوم رسیده است.

با به قدرت رسیدن رسمی آلمان، دیدارهای تاریخی و بیاد ماندنی زیادی در تاریخ فوتبال شکل گرفت. و در طی ان آلمان ها دل های زیادی بدست اوردند و در مقابل دل های کثیری را به بدترین نحو شکستند؛ از انگلیسی ها بپرسید!

در جام جهانی ۷۰، در مرحله یک چهارم نهایی نه تنها بازگشت خیره کننده ایی از ۲-۰ داشتند بلکه در وقت اضافی پرونده قهرمان جهان را با گل گرد «بمب افکن» مولر برای همیشه بستند. متعافب ان یکی از بهترین دیدارهای تاریخ جام‌جهانی را برابر ایتالیا رقم زدند. جاییکه ۴-۳ تسلیم شدند.

جام جهانی ۷۴ در خانه، لاله های تر و تازه هلندی را پژمرده کردند. در جام جهانی ۸۲ میشل پلاتینی و فرانسه را در وقت اضافه ۴-۳ شکست دادند و نوشیدن شراب های معرکه فرانسوی با اشک همراه شد. در جام ۹۰ انگلستان با کاسکوین را میلیمتری با ضربات پنالتی هلاک کردند و اشک های دیه گو مارادونا را در فینال در اوردند. در جام ۲۰۱۴، غول هایی چون ارژانتین و برزیل را از پای انداختند.

آلمان در جام‌ جهانی ٢٠١٨ برای اولین بار از سال ۱۹۳۸ از دور اول از مرحله گروهی صعود نکرد. خروج اولیه آلمان "با شوک در روزنامه های سراسر جهان مورد بحث قرار گرفت". سال ٢٠٢٢ سرنوشتی مشابه یقه آلمان ها را گرفت.

و بعد از قهرمانی در یورو ١٩٩٦، با معیارهای آلمانی، آلمان نزول چشمگیری در سطح اروپا و جهان داشت. حضور در مرحله نیمه نهایی در سال های ٢٠١٢ و ٢٠١٦ در یورو بهترین دستاورد ان ها بود. در تورنمنت‌ سال های ۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۲۰ در بین هشت تیم برتر هم قرار نداتند. البته یادمان باشد ۹ بار حضور در مرحله نیمه نهایی یک رکورد بی نظیر در این رقابت ها است.

عمده نسل دل شکستگانی که مستقیما با دستان آلمانی ها بغض هایشان ترکید، دیگر این اطراف نیستند، یا اگر هم هنوز این اطراف نفسی می کشند دیگر ان کینه و خشم را ندارند. دردها از میان رفته و معادلات فوتبالی اساسا تغییر کرده است.

تا زمانیکه قدرتمندی طرفداران سینه چاک خود را داری و وقتی نزول میکنی، نه تنها هواداران بلکه دشمنان خود را نیز از دست می دهی!

بی انکه کسی جرات داشته باشد آلمان ها را در هر شرایطی دست کم بگیرد، سال ها است، آلمان از عرش به فرش افتاده است.

صلابت همیشگی در زمین از بین رفته است و مدیریت عالی فدراسیون فوتبال این کشور، روال و جریان دائمی و سیال همیشگی خود را ندارد. نسل جدید مربیان و بازیکنان ناموفق تر از همیشه هستند.

سقوط ازاد ان ها از بلندی با شدتی همراه بود، که باید گفت؛ «آلمان خیلی خوش شانس است!»

شاید اگر ان ها میزبان مسابقات سال اینده نبودند، احتمالا برای اولین بار موفق به صعود به یورو ٢٤ هم نمی شدند، و این اصلا هیچکس را متعجب نمی کرد، حتی خود آلمان و آلمانی ها را!

به این فکرم علت سقوط امپراطوری آلمان چیست؟، چرا از ان به این رسیده اند؟فرصت تنگ است و مشکلات «مانشافت» بسیار. تا تابستان و‌ میزبانی رقابت های یورو ٢٠٢٤ چیزی نمانده، بحران کمابیش ادامه دارد و سرنوشت نامعلوم است. اگرچه خوب می دانم، در کمال ناامیدی چه ها کرده اند. زمانی که وقتش برسد، قیام می کنند، و حتی بیش از توان خود مبارزه ایی مرگبار تا اخرین قطره خون راه می اندازند.

بسیار کنجکاوم، میزبان مسابقات چه حال و روزی در تورنمنت خواهد داشت؟

براستی هیچکس نمی داند، و عدم اطمینان عجیبی حول و حوش تیم موج می زند.

آلمان بد جوری زمین خورده است، گویا درست می گویند؛

"هر چه بزرگتر و قویتر باشی، محکم تر و سخت تر زمین خواهی خورد"

اما یک چیز را خوب تجربه کرده ام؛ بارها و بارها!، براستی تاریخ دروغ نمی گوید؛ چنانچه در ١٩٥٤ و در ناامیدی محض، از تلی خاکستر، اتش و اتش فشان بپا کردند. و در مسیر پیروزی حیرت انگیز، اتش شعله ور آلمان همه را سوزاند و مذاب گداخته همه چیز را در راه خود جزغاله کرد و خشکاند!

امیرحسین صدر

۱۱ ژانویه ۲۰۲۴

 

میراث لوو و سقوط فلیک

حقیقت امر چیز دیگری است. سقوط ناباورانه است و افول ادامه دارد. یورو ۲۴ در تابستان، فرصتی نادر برای جذب مجدد هواداران داخلی و بازگرداندن امید و‌ کمی سرافرازی به فوتبال آلمان است.

١٩ سال پس از استعفای رودی فولر در پی رویداد فاجعه بار یورو ٢٠٠٤، Die Nationalmannschaft دستخوش اصلاحات اساسی شد، آلمان میزبان جام جهانی بود و باز هم جام جهانی دیگری بدست اورد. پیش از اینکه دچار افت و سقوط مداوم و در عین حال (به ظاهر) غیرقابل جبران شود.

این انحطاط در سطح ملی از شکست آنها در نیمه نهایی یورو ٢٠١٦ تا اخراج هانسی فلیک کاملا و بسادگی قابل ردیابی است. و ناباورانه تر از ان مشکلات با جانشین او هم ادامه دارد که به ان خواهیم رسید.

حیرت ما با اخراج ضرب الاجل فلیک شدت گرفت. فلیک اولین سرمربی آلمانی است که کمتر از ٢٤ ساعت پس از شکست ١-٤ مقابل ژاپن از پست خود برکنار شد. پس از جانشینی یواخیم لو، او با پیروزی در هشت بازی اول خود، تنها چهار پیروزی در ١٧ مسابقه بعدی به دست آورده بود.

مشکل اینجا است؛ معمولا قرار است تعویض سرمربی و تغییرات مدیریتی، باعث تصفیه، رفع یبوست، گذر از گذشته و تا حدی رفع مشکلات قدیمی باشد، تجدید و تقویتی باشد برای خوش بینی و امیدهای تازه، با این حال اخراج فلیک چیزی از این دست را به هیچوجهی القا نکرد. یکی از ستون‌های اشپیگل بعد از اخراج فلیکس با عنوانی بودار و علامت سوالی بزرگ، گویای همه چیز بود؛

«از این به بعد فقط بهتر خواهد شد،. براستی خواهد شد؟»

برند نویندورف (رئیس فدرسیون فوتبال آلمان DFB) در این رابطه گفته است؛

ما قبل از مسابقات قهرمانی اروپا در کشورمان به روحیه، خوش‌بینی و اعتماد به نفس نیاز داریم. اگر این واقعاً تحقق یابد، احتمالاً معجزه‌انگیزترین کاری است که در تاریخ DFB انجام شده است.

در متنی مشابه در FAZ هم آمده بود:

مانشافت یک مربی دیگر خواهد داشت. اگر DFB برنامه و طرح خوبی در سر داشته باشد قابل تقدیر است، اما مدت ها است کار قابل قبولی را از خود نشان نداده است.

هرگز در مجموعه تیم ملی آلمان چنین درد بی درمانی وجود نداشته است. همه یک صدا هستند، از هواداران و رسانه‌ها گرفته تا دفتر هیئت مدیره و دیگر بازیگران کل این مجموعه عظیم، اینگونه احساس ناتوانی مشترکی نداشته اند. اگر خاطرتان باشد در هیچ مقطعی از تاریخ، این فلاکت واضح تر از گل سوم ژاپن در دوران فلیک نبود. بدتر و غیرقابل باورتر از این نمی شد. حتی برای ان هایی که با تمام وجود از فوتبال آلمان تنفر دارند نیز شگفت انگیز و باور نکردنی بود.

با لغزش رابین گوسنز اغاز شد. آنتونیو رودیگر مرد مبارز تیم آخرین نفر بود. او‌ به سادگی به تماشای دویدن طولانی و سریع تکفوسا کوبو نشست که توپ را به تاکوما آسانو بود.

این عمل، استعفا در برابر همه بود، نشان‌دهنده عدم احترام و فداکاری به تیم و مربی‌، یا شاید نشان تسلیم محض، قبول شکست، و‌ آنچه سال ها بود هرگز ندیده بودیم؛

"تلاش و مبارزه دیگر ثمری ندارد؟"

گل چهارم کمتر از دو دقیقه بعد به ثمر رسید، «اصلاً» تعجب آور نکردیم.

در اینجا می توان انتخاب نامناسب او را توسط DFB که معمولا در انتخاب مربیان خود طی دهه های مختلف، درست عمل کرده بود، زیر علامت سوال برد.

اما نیازی به طرح این سوال نبود. کار بیخ پیدا کرده بود و "آمازون Amazon" از طریق زمان‌بندی کم‌نظیر و بطور حتم بی‌رحمانه خود، مستند  All or Nothing» را در مورد سفر فاجعه‌بار آلمان در جام جهانی ۲۰۲۲ را دو روز قبل از اخراج فلیک پخش کرد (قبل از ادامه و نوشتن متن باردیگر و با دقت به تماشای این مستند نشستم!)

همه به خوبی دیدیم، ملموس بود. هافبک سابق بایرن, بی اثر و ناکارآمد است، الهام بخش نیست و از عدم اعتقاد و نداشتن کاریزمای و اقتدار لازمه در برابر بازیکنانش رنج می برد. فلیک از روزی که استخدام شد، علی‌رغم موفقیت‌های بی‌نظیر باشگاهی، به نظر می‌رسید که ترجیح می‌دهد جای دیگری باشد. به طرز عجیب و دردناکی در گوشه‌ای فقط شامپاین می‌نوشید و با صدای بی صدا فریاد می کشید؛ نجاتم دهید!

دوربین با دنبال کردن معدودی از بازیکنان یکایک ان ها را عمیقاً زیر سوال برد.

متعاقب پخش این مستند، جاشوا کیمیش مقام کاپیتانی خود را در برابر ایلکای گوندوگان از دست داد. مغرور و انعطاف ناپذیر به نظر می رسید و در هر دو درگیری اصلی مستند شرکت داشت. او حتی اعتراف کرد

من یک تیم ١١ نفره کیمیش را هم نمی خواهم. 

در همین حال، لئون گورتزکا بسیار کسل، غم زده و پریشان به نظر می رسید، و این مصیبتی بود که در سراسر تیم ملی آلمان احساس می شد!

وقتی به والترز تا قیصر بزرگ تاریخ آلمان، فرانتس بکن بائر و کیمیچ فکر می کنم؛ سقوط کامیون غول پیکری را مجسم می کنم که از بلندای دره ایی عظیم با حرکت آهسته در حال سقوط است!

اما بیش از هر چیز، مستند همه یا هیچ، گروهی نامنسجم را به رخ می کشید، فقدان انگیزه و عدم هویت تیمی را آشکار می کرد که از سال‌های پایانی "لو Lowe” به ارث رسیده بود و پس از ان نه تنها این مشکل برطرف نشد بلکه گسترش یافت.

فلیک یک هفته قبل از اخراج، اعلام کرد؛ تیمش "فلسفه و اصول جدیدی" را دنبال خواهد کرد. آن چه بود؟، دیگر نمی دانیم.

دلایل بحران

عدم حضور و انقراض رهبران سنتی تیم ملی آلمان در طول اعصار ؛ از والترز تا بکن باوئر, لوتار ماتیوس تا مایکل بالاک و فیلیپ لام، یا بازیکنانی چون ماتیو سامر یا استفان افنبرگ، ضربه شدیدی به سیستم تمامی مجموعه تیم وارد کرده است. آلمان بطور جدی از نبود بازیگری که عقاب سیاه بال و پر ریخته را زیر بال های خود بگیرد رنج می برد.

باید گفت تا حد زیادی، این بحران فزاینده نتیجه کمبود جوانان با استعداد در فوتبال آلمان است. علیرغم قهرمانی در یورو زیر ٢١ ساله ها در سال های ٢٠١٧ و ٢٠٢١، این دو عنوان آنقدرها هم بازیکنان مستعد و خوش قریحه و درجه یک آلمانی را که انتظار می رفت، تولید نکرد.

امار گویای همه چیز است؛

از ٤٦ بازیکن در هر دو تیم، فقط چهار بازیکن بیش از هفت بازی ملی انجام داده اند و تنها "سرژ گنابری" موفقیت بی نظیری داشته است. میانگین سنی تیم نهایی فلیک ٢٨ سال بود، در حالی که تنها اولین دعوت شده پاسکال گراس ٣٢ ساله بود، بازیکن بدی نبود اما بدون شک این نشانه ای از کمبود استعدادهای جوان و عدم رشد ان ها در سطح امروز فوتبال آلمان را به رخ می کشد.

هسته اصلی تیم از زمان رقابت های یورو ٢٠٢٠ که منجر به استعفای لو شد، تغییری نکرد. کیمیچ، گورتزکا، گوندوگان، توماس مولر، مانوئل نویر، رودیگر، لروی سانه و گنابری گروه قدرتمندی برای تکیه داشتن و. اعتماد به نظر می‌رسند، اما کمبود جانشین و جایگزین‌های قابل اعتماد مشکل اصلی است. تنها در سال گذشته، فلیک ٤٤ بازیکن مختلف را به تیم دعوت کرد اما تعداد بسیار کمی از آنها خود را به عنوان بازیکنی ثابت در تیم تثبیت کردند.

این کمبود استعداد در دو پست کاملا مشخص و مشهود است؛ مهاجم و مدافع.

صعود نیکلاس فولکروگ مهاجم اسیب دیده در دسته دوم تا ملحق شدن به بوروسیا دورتموند تا مهاجمی ملی پوش در ٣٠ سالگی از ان داستان های شیرین مورد علاقه ام به چشم می آید، اما دوستداران فوتبال خوب می دانند این قصه شنیدنی، تنها به دلیل عدم حضور مهاجم و گلزنی واقعی و با کیفیت در آلمان شکل گرفته است.

مشکل مشابه در خط دفاعی هم مشخص است. سازماندهی و ساختار دفاعی فلیک، مانند بایرن، اغلب مورد انتقاد قرار می گرفت، اما فراموش نمی کنیم حق انتخاب پرسنل محدودتر از همیشه بود.

در مقابل ژاپن، نیکو شلاتربک، مدافع میانی، در پست دفاع چپ بازی کرد، نقشی که پیش از این تقریبا هرگز به عهده نگرفته بود.

و کیمیچ در پست دفاع راست مستقر بود، نقشی که از ان تنفر داشت.

و این به این معنی بود؛ فلیک باید دفاع مرکزی و هافبک را تضعیف می‌کرد تا کمبود استعدادهای نخبه آلمانی را در هر دو جبهه مدافعین کناری جبران کند.

همه انچه اشاره شد به اندازه کافی بحران بزرگی محسوب می شود و به این بیزاری فزاینده هواداران فوتبال آلمان را هم اضافه کنید!

کای هاورتز به شدت از عدم حمایت از تیم در اخرین بازی آلمان انتقاد کرد، موضوعی تکراری که "در همه یا هیچ" با چشمانمان خودمان پیش از این شاهد آن بودیم.

بعد از خروج از مرحله گروهی در سال‌های ٢٠١٨ و ٢٠٢٢ جام جهانی، بینندگان تلویزیون مسابقات فوتبال مانشافت حدود ١٦ میلیون نفر کاهش یافته است.

تابستان در پیش در یورو ٢٠٢٤ فرصتی نادر برای جذب مجدد هواداران داخلی و بازگرداندن امید به فوتبال همیشه مطرح و قدرتمند آلمان است. دقیقا همان چیزی که با برگزاری و کسب جام جهانی ٢٠٠٦ بدست اورد و آلمان، دوباره در دل هوادران رسوخ کرد.

شانس این اتفاق تا حد زیادی به جانشینی دائمی فلیک، جولیان ناگلزمن بستگی دارد. یک استراتژی منسجم هنوز به اجرا نزدیک نشده است و مقیاس عظیم کار در آینده و در تابستان آشکار می‌شود.

جولین ناگلزمن وارد می شود

فقط عنوان مشابه است، همین و همین. "اژدها وارد می شود" با "بروس لی" و همه آن عظمت و جذابیت که سینماهای جهان و باشگاه های کاراته و کانگ فو را در سراسر دنیا به تسخیر خود در اورد را فراموش کنید. لی و اژدهایش حکایت دیگری داشت.

با خروج فلیک، ناگلزمن بی سر و صدا و سوظن وارد شد بی انکه امید و خوش بینی را افزایش دهد. گویا دوباره تصمیمی از سر استیصال بود. تشریح انتخاب و وضعیت اوضاع وخیم آلمان در جمله بعدی خلاصه می شود؛

"برگزاری یورو در خاک آلمان در یک قدمی است و باید خاکی بر سر ریخت"

یک شبه و با شروعی بد، بعد از اولین دیدار بازیکنان آلمان ناگلزمن را زیر بمباران خود قرار دادند. با سابقه، متد و روش تمرینات او مسئله دارند. مربی که بیش از بردهای خود باخت داشته است و‌ گزارش ها حاکی از آن است که بازیکنان آلمان پس از شروع ناامیدکننده ناگلزمن، نگرانی های زیادی با روش های مربیگری او دارند.

ناگلزمن در ماه سپتامبر جانشین هانسی فلیک شد، اما تنها یک پیروزی از چهار بازی خود به دست آورده است و تیمش در آخرین وقفه بین‌المللی مقابل ترکیه و اتریش دو شکست‌ متوالی را تجربه کرد.

به گزارش بیلد، بازیکنان معتقدند او برای مدیریت باشگاه مناسب‌تر است و خواسته های او از بازیکنان، بیش از حد معمول و انتظار است.

این در حالی است که به توانایی تاکتیکی ناگلزمن اعتماد دارند، اما ظاهرا تقاضا دارند تا ایده‌های خود را ساده‌تر کند، بازیکنان معتقدند؛ ناگلزمن در طول استراحت‌های کوتاه بین‌المللی وقت ندارد تا شیوه بازی تیم را بطور اساسی متحول کند.

تمایل او به بازی دادن افراد در موقعیت های ناآشنا نیز باعث ایجاد بالا رفتن ابروها شده است. بطور مثال برای همه تعجب آور بود وقتی که هاورتز مستقیماً به عنوان مدافع چپ در برابر ترکیه قرار گرفت!، ان هم فقط تنها پس از انجام چند جلسه تمرین قبل از مسابقه, در این پست به میدان رفت.

لروی سانه نیز به جناح راست منتقل شد، اما در طول سال ها بیشترین موفقیت خود را در سمت چپ برای تیم ملی داشته است.

ناگلزمن، سرمربی سابق بایرن مونیخ دائما مایل است با بازیکنانش جلسات ویدیویی انجام دهد و معروف است که تمرینات را برای اشاره به اشتباهات بازیکنان متوقف می کند.

تمامی این مسائل باعث شده است بازیکنان تیم ملی احساس نارضایتی کنند و در این بین ناگلزمن ظاهراً سعی می کند چندین مشکل را به طور همزمان برطرف کند. انتقادات او از توانایی دفاعی آلمان هم هرچند صحیح است اما تا حدودی ایجاد دلخوری و ناراحتی کرده است. واقف هستیم، میزبان یورو ٢٠٢٤ از زمان حضور ناگلزمن هنوز دروازه خود را بسته نگه نداشته است.

آلمان در ٤ بازی تحت هدایت ناگلزمن ٨ گل دریافت کرده است و این منجر به این شد تا مربی جوان ٣٦ ساله اظهار کند "ما هیولاهای دفاعی نداریم".

بر اساس این اظهار نظر، زیر سوال بردن تیم از نظر دفاعی، خوب پیش نرفت، حال خیلی ها را گرفت و خطر شکاف در میان اعضای خط دفاعی را ایجاد کرد.

ناگلزمن اکنون تنها یک استراحت بین المللی دیگر در ماه مارچ دارد تا قبل از میزبانی آلمان در یورو تابستان آینده، راه حلی اساسی برای تیم وامانده آلمان پیدا کند. سوالات زیادی وجود دارد ولی در هر حال حاضر جواب مطلقی برای هیچیک از ان ها ممکن نیست.

چه خواهد شد؟

آلمان در مرحله گروهی دو جام جهانی اخیر حذف شد و تنها در سال ٢٠٢١ به مرحله یک شانزدهم نهایی یورو راه یافت.

ناگلزمن و بازیکنانش برای جلوگیری از یک تورنمنت فاجعه بار دیگر در زمین خودی و در مقابل هواداران بی صبر و پُر انتظار، مسئولیت خطیری به عهده دارند.

ایا آلمان حقیقتا می تواند مسیر پیچیده سال ٢٠١٤ به سوی سلطه بر جهان را بازسازی کند؟

یا حداقل مانند کاپیتان و خدمه زیر دریایی فیلم Das Boot، سفری حماسی و مبارزه ایی واقعی راه بی اندازد و با درگیری های تنش آمیز و انتظارات طولانی تا تابستان مقابله کند؟

در داس بوت، ناخدا با بازی استثنایی یورگن پروچنو سعی می‌کند نه تنها انگیزه خود را حفظ کند، بلکه تلاش دارد انگیزه و روحیه خدمه را در مواجهه با نبردهای شدید، طوفان های سهمگین و کاهش منابع در تمامی سطوح حفظ کند. فراموش نکنیم داستان واقعی Das Boot از مردانی می گوید که تا پای جان جنگیدند. به رسم آلمانی؛ تا پایان!

براستی چشم اندازی بدتر از تیم ملی آلمان، Die Nationalmannschaft بیاد نمی آورم، از اینجا به بعد شاید همه چیز درست پیش رود، وقتی که تصور می کنیم همه چیز بد پیش خواهد رفت.

اما باید اعتراف کرد سرنوشت آلمان مانند Das Boot هرگز تا این حد نامشخص و نامعلوم نبوده است، هرگز نبوده است!

پانوشت؛

این مطلب را پیش از درگذشت فرانتس بکن باوئر و پیش از سال نو مسیحی جمع و جور کرده بودم. ولی فرصتی برای ارائه ان پیش نیامد. ظاهرا فوتبال آلمان این روزها بیش از پیش محتاج توصیه های قیصر بی همتای خود به عنوان بازیکن و مربی است!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

از دست ندهید ????????????????????????

مهدی طارمی: الاهلی نه، از الهلال خوشم می‌آید! + ویدیو کامنت فده والورده برای براهیم دیاز؛ عجب جانوری هستی! / عکس اخراج مستقیم سردار آزمون در دقایق پایانی دیدار لاتزیو و آاس رم / فیلم کریستیانو رونالدو جونیور، تماشاگر جدال رئال مادرید و اتلتیکو مادرید + عکس تقلید شاگرد از استاد؛ واکنش سرد تونی کروس به گل سرنوشت ساز براهیم دیاز + عکس

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۰۰۳۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مهاباد میزبان دو رویداد مهم ورزشی کشور در ماه جاری

به گزارش خبرگزاری صدا وسیمای مرکز مهاباد؛ مسابقات انتخابی تیم ملی پرس سینه کشور برای شرکت در رقابتهای قهرمانی آسیایی و مسابقات فوتبال لیگ برتر نوجوانان کشور این دو رویداد ورزشی هستند که اردیبهشت ماه جاری در مهاباد برگزار می شوند.

فرماندار ویژه شهرستان مهاباد در نخستین جلسه شورای ورزش و جوانان این شهرستان گفت: مهاباد بعنوان میزبان این مسابقات کشوری انتخاب شده و با همکاری تمام دستگاههای اجرایی زمینه برگزاری مسابقات قهرمانی پرس سینه و فوتبال لیگ برتر نوجوانان کشور فراهم شده و از همه ظرفیتهای شهرستان برای میزبانی شایسته استفاده خواهد شد.

حسن عباسی افزود: مسابقات پرس سینه کشور از ۲۲ تا 31 اردیبهشت ماه جاری با حضور قهرمانان ملی برگزار می شود و تدارکات لازم برای اسکان، جابه جایی و پذیرایی از ورزشکاران پیش بینی شده است.

عباسی تصریح کرد: همچنین برگزاری مسابقات فوتبال لیگ برتر نوجوانان کشور هم از روز ۱۶ تا 22 اردیبهشت در این شهر برگزار خواهد شد و برنامه‌ریزی لازم برای این رویداد ورزشی نیز انجام شده است.

عباسی، در خصوص نرخ گذاری سالن های ورزشی هم گفت: قیمت گذاری فضاهای ورزشی مصوب شده و در اختیار مالکان قرارگرفته و از طرفی وقت هایی برای هیئت های ورزشی نوجوانان و جوانان و افراد بی بضاعت پیش بینی شده است.